Лінкі ўнівэрсальнага доступу

Ніна Багінская — «Чалавек Cвабоды – 2020»


Ніна Багінская на маршы пэнсіянэраў у Менску 19 кастрычніка
Ніна Багінская на маршы пэнсіянэраў у Менску 19 кастрычніка

Ніна Багінская, «чые сьцягі застануцца ў гісторыі Беларусі», стала ляўрэаткай прэміі «Людзі Cвабоды – 2020».

Беларуская служба Радыё Свабода штогод уручае гэтую ўзнагароду тым, хто пашырае межы свабоды для сябе, Беларусі, сьвету.

Папярэднія ляўрэаты:

Ніна Багінская падчас уручэньня прэміі
Ніна Багінская падчас уручэньня прэміі

«Шкада, што часы сталінізму паўтараюцца цяпер у пэўным сэнсе. Але ёсьць спадзеў, што неўзабаве мы ўсе будзем жыць у дэмакратычнай краіне зь дзяржаўным бел-чырвона-белым сьцягам і беларускай мовай, якая загучыць паўсюдна, — сказала Ніна Багінская, атрымліваючы ўзнагароду. — Я веру, што другі віток адраджэньня, якое пачалося ў 1991 годзе, спраўдзіцца і мы ўрэшце пераможам. Каб пераканацца ў гэтым, дастаткова паназіраць за ўсімі тымі людзьмі, якія ўпадабалі нашыя гістарычныя бел-чырвона-белыя колеры і паўсталі пад імі».

Па словах ляўрэаткі, калі Беларусь захавае бел-чырвона-белы сьцяг, яна захавае і незалежнасьць. «Цяпер у пастарунках нашыя сьцягі зьневажаюць, але гэта пройдзе. Народу больш, чым гэтых служак рэжыму. Дзякуй усім, хто ня толькі ў Беларусі, але ва ўсіх канцах сьвету выходзіць зь бел-чырвона-белымі сьцягамі».

Ніна Багінская — «Чалавек Cвабоды — 2020»
пачакайце

No media source currently available

0:00 0:04:43 0:00

Паводле дырэктара беларускай службы Радыё Свабода Аляксандра Лукашука, бязь Ніны Багінскай «цяжка ўявіць палітычную гісторыю Беларусі і Менску».

Аляксандар Лукашук віншуе Ніну Багінскую
Аляксандар Лукашук віншуе Ніну Багінскую

«Здаецца, вас ведаюць усе, ад міліцыянта ў балаклаве да кіраўніка дзяржавы ў тэлевізары, ад удзельнікаў пратэстаў у Менску да ўсіх, хто сочыць у сьвеце за драматычнымі падзеямі ў Беларусі. Тут у Празе на Радыё Свабода пасьля шматлікіх інтэрвію, рэпартажаў добра вядомыя ваша імя і ваш твар, але паведамлю вам адну тайну: яшчэ больш вядома, як вы выглядаеце са сьпіны.

Тое самае фота Ніны Багінскай аўтарства Яўгена Атцецкага
Тое самае фота Ніны Багінскай аўтарства Яўгена Атцецкага

15 гадоў таму мы праводзілі конкурс на найлепшае фота Свабоды, і нам тады чытачы прыслалі каля 10 тысяч фатаздымкаў. І вось пераможцам стаў фотаздымак Яўгена Атцецкага, на якім мініятурная фігура жанчыны ў цёмным паліто і капелюшы з высокім бел-чырвона-белым сьцягам у руках стаіць насупраць ланцуга міліцыянтаў на прыступках каля катэдральнага сабора на Нямізе. Твару не відаць; мы ня ведаем, хто гэтая гераіня. У небе вецер ірве аблокі, сьцяг лунае высока над галовамі, і два сьветы — свабоды і няволі — глядзяць адзін аднаму ў вочы. Гэта надзвычай напружаная дынамічная карціна, якая нагадвае рамантычны жывапіс ХІХ стагодзьдзя.

Я нават завёз гэты фатаздамак у Вашынгтон і там у рамачцы падарыў былому амбасадару Майклу Козаку, і ён вісеў (і, можа, і цяпер вісіць) у адным з будынкаў комплексу Белага дома. І вось гэты здымак Свабода павялічыла да гіганцкіх памераў, 2 на 1 мэтар, і ён ужо 10 гадоў вісіць на сьцяне перад уваходам у мой офіс», — сказаў дырэктар беларускай службы Радыё Свабода.

Багінская назвала славуты здымак Яўгена Атцецкага «сымбалем дзяржавы нашай Беларусі» і расказала, што слала копіі гэтага здымка многім палітычным зьняволеным у турмы і ізалятары.

Што трэба ведаць пра Ніну Багінскую

«Чалавек-сьцяг» — 75-гадовая пэнсіянэрка Ніна Багінская стала адным з сымбаляў беларускіх пратэстаў ня толькі 2020 году, але і ўсяго дзесяцігодзьдзя.

  • Да беларускага нацыянальна-дэмакратычнага руху яна далучылася яшчэ ў 1988 годзе, калі на Дзяды выйшла на марш у Курапаты.
  • Расла ў сям’і гарадзкой інтэлігенцыі, бацькі мелі беларускамоўных сяброў, расказвалі пра рэпрэсіі 1930-х.
  • Працавала чарцёжніцай у Інстытуце геалёгіі, займалася веласпортам.
  • Багінская — нязьменная ўдзельніца шматлікіх акцый пратэсту цягам многіх гадоў. Яе дзясяткі разоў затрымлівалі, яна ня раз начавала ў ізалятарах.
  • Яна адна з рэкардсмэнаў па колькасьці штрафаў — больш за 16 тысяч даляраў, якія яна прынцыпова адмаўляецца плаціць. За гэта ў яе апісалі два лецішчы і штомесяц забіраюць палову пэнсіі.
  • Ня мае мабільнага тэлефона, не карыстаецца інтэрнэтам, не глядзіць тэлевізар з прычыны кепскага зроку. Затое выпісвае незалежныя газэты.
  • Усе сьцягі, зь якімі выходзіць на пратэсты, шые сама. Пашыла ўжо сотні сьцягоў. Многія зь іх міліцыя пазабірала пры затрыманьнях.
  • Лічыць, што трэба перамагаць негвалтоўна, бяз зброі ў руках. Увесь час намагаецца размаўляць зь сілавікамі, прысаромліваць іх і тлумачыць, у чым яны ня маюць рацыі.
  • Словы актывісткі амапаўцу «Я гуляю» сталі лёзунгам мірных пратэстаў і інтэрнэт-мэмам.
  • Сама Багінская стала мастацкім вобразам і крыніцай натхненьня для мастакоў, якія адлюстроўваюць сучасныя падзеі ў Беларусі.
  • У верасьні 2020 году фатаздымкі актывісткі апублікаваў вядомы італьянскі часопіс пра моду Vogue.
  • Паводле актывісткі, сымбалем пратэстаў яе зрабілі журналісты і самі пратэстоўцы, найперш моладзь.
  • У кастрычніку, камэнтуючы пратэсты, Аляксандар Лукашэнка загадаў «не забіраць Багінскую з плошчаў», назваў яе перакананым чалавекам. Пасьля гэтага актывістку некалькі разоў затрымлівалі, але адпускалі без пратаколаў.
  • Мае двух дзяцей, унукаў і праўнукаў.

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG